Geef maar toe; je ging wel eens op hotel of restaurant en uw tevredenheid deed een klein sprongetje want… er is WiFi. Maar WiFi kent beperkingen, en toen was er “licht”.
Ik heb het over LiFi, wat staat voor Light Fidelity. Een technologie waarbij via het licht van LED-lampen (Light Emitting Diodes) data verstuurd kan worden.
De Duitse natuurkundige prof. Harald Haas introduceerde dit tijdens de TED Global talk in 2011. Klik hier voor de video (bron: TED).
Net als WiFi kan LiFi bilateraal en met hoge snelheid data versturen en elektronische apparaten (computers, tablets en smartphones, …) draadloos met het internet verbinden.
Draadloze communicatie is uitgegroeid tot een nutsvoorziening zo essentieel als elektriciteit en water. De naar schatting 5 miljard mobiele telefoons zenden elke maand meer dan 600 terabytes aan data uit, bediend door 1,4 miljoen radiomasten. En zo komen we bij één van de problemen: capaciteit.
Draadloze data beweegt met behulp van elektromagnetische golven, radiogolven (schaars, duur, beperkt). De stijgende vraag naar draadloze gegevensoverdracht botst op die beperkingen.
Andere nadelen: radiomasten verbruiken gigantisch veel energie. Radiogolven dringen door muren heen (risico in ziekenhuizen) en iemand met slechte bedoelingen kan ze onderscheppen.
Er zijn wereldwijd 14 miljard lampen in gebruik. Het zichtbare licht is het licht waar we al vele miljoenen jaren aan gewend zijn en het is veilig om te gebruiken. Wat als we in plaats van radiogolven, licht gebruiken om draadloos te communiceren?
Het zichtbare-lichtspectrum is tegenover het radiogolvenspectrum 10.000 maal groter. De 1,4 miljoen energieverslindende cellulaire basisstations met radiogolven kun je qua capaciteit (kort door de bocht) vermenigvuldigen met 10.000. Maar er hoeft eigenlijk niets door de bocht, want de infrastructuur hebben we al: waar brandt de lamp? Overal!
Inderdaad, onze verlichting is onze infrastructuur. Gloeilampen moeten dan wel vervangen worden door LED, maar die trend is al ingezet en betaalbaarder geworden.
Tromgeroffel, je maakt eigenlijk al gebruik van een soort LiFi: uw afstandsbediening bevat een infrarode LED, die data uitstuurt. Het licht van een afstandsbieding is zeer basic en niet snel genoeg voor bijvoorbeeld het streamen van video. Met LiFi worden duizenden datastromen bij hoge snelheden en tegelijk verzonden. Zolang de lamp brandt, verstuurt het data. Door het licht te dimmen tot een niveau dat het lijkt te zijn uitgeschakeld, kun je het zogezegd uitzetten.
Conclusie, het is perfect mogelijk om met LED-verlichting/microchip snel en veel data te verzenden. Verlichting is toch nodig, dus we winnen aan ruimte, efficiëntie, kwaliteit, snelheid… het is een technologische sprong richting een schonere, groenere en zelfs betere toekomst.
Toekomstmuziek? Ik denk het niet. Binnen x-aantal jaren zie ik het geïntegreerd in onze smartphones (uit een recente versie van iOS valt op te maken dat Apple aan het experimenteren is met LiFi. In code van iOS versie 9.1 wordt expliciet ’LiFiCapability’ genoemd en insiders melden dat een aan Samsung gelieerd Zuid-Koreaans onderzoeksinstituut contact heeft opgenomen met de pionier van Li-Fi, prof. Harald Haas).
En vergeet de zelfrijdende auto’s niet, die via LED-verkeerslichten data zouden kunnen ontvangen. Moderne auto’s hebben LED-koplampen en LED-achterlichten, en kunnen dankzij LiFi met elkaar communiceren; misschien wel ongevallen voorkomen door te zeggen dat ze snelheid minderen of bruusk gaan remmen.
Mooie vooruitzichten dankzij innovatie en de durf om naar iets alledaags op een andere manier te kijken. 〈 flauwe-grap-alert 〉En de laatste, die doet het licht uit.
Steven Dupont
#WhatsNext is een Technologie- en Innovatieblog in mensentaal. Op de hoogte blijven? Volg ons op:
#WhatsNext: Innovatie, Kunst en Design 
2 reacties