TECHNOLOGIE VERTELT JOUW VERHAAL NA DE DOOD…
Allerheiligen, een christelijk feest ter nagedachtenis aan alle heiligen en martelaren. Het is een jaarlijkse feestdag, die door Rooms-katholieken en anglicanen op 1 november gevierd wordt. In de Rooms-Katholieke Kerk is het een hoogfeest.
In die periode gedenken heel wat mensen hun geliefde overledenen, met een bezoekje aan het kerkhof. Een oude traditie, en niet meteen een connectie met digitaal en online. Of toch?
Meerdere keren per jaar bezoek ik het graf van mijn vader, zo ook in de week van 1 november. Ik loop dan wel eens langs andere graven en denk bij mezelf “hoeveel herinneringen liggen hier toch bijeen”.
Eén graf valt me steeds weer op. Een naakt stukje grond, maar wel bezet. Er werd nooit een siersteen gelegd. Het tijdelijk houten kruisje is reeds lang verdwenen. Zelfs geen naam of datum is te zien. Die plekjes zijn uitzonderingen, maar ze bestaan.
Als we langs de begraafplaatsen lopen, zien we de namen van geliefden die zijn achtergelaten. Zelden weten we echter wie deze mensen waren, hoe ze leefden en wat hun leven werkelijk voor anderen betekende.
Maar zelfs het meest gekoesterde graf draagt weinig bij aan de herinnering. De naam, uiteraard. Soms een afgebleekte foto. De geboortedatum en de sterfdatum, en het streepje daartussen vertegenwoordigt dan een heel leven, met ups en downs, met liefde en verdiet. Kan dat anders?
Het kan anders
Sommige mensen willen dat kerkhofbezoekers meer weten over wie ze waren. Dat kan. Het is mogelijk om op je graf een QR-code te zetten. QR staat voor Quick Response code. Die code scan je met de smartphone, en brengt u op een landingspagina waar dan bijvoorbeeld het levensverhaal van de overledene staat beschreven.
Technisch zijn de mogelijkheden oneindig. Zo kan je kiezen om bepaalde foto’s, video’s of teksten pas na verloop van tijd vrij te geven. Bijvoorbeeld als ouders hun kinderen op hun achttiende een boodschap willen sturen, ook als ze er dan zelf niet meer zijn.
Of je dan all the way moet gaan zoals Kanye, met zijn verjaardagscadeau aan Kim Kardashian, is een andere vraag. Een graf waarbij je plots de overledene als hologram ziet verschijnen, is toch wel wat spooky. Alhoewel, vast ook een markt voor.
Een realistischer gebruik zagen we recent op Twitter; met een fascinerende foto van Justin Joque, die een graf zag met QR-code naar de academische publicaties van de overledene.
Was dit een daad van geestigheid of een wanhopig pleidooi van een academicus voor erkenning? Was dit een schreeuw om te zeggen: “Je kende me niet, maar hier, kijk eens! Mijn leven betekende iets!”?
Het leven leidt ons in een bepaalde richting. Hoe ze je herinneren, kan je zelf wat sturen door zo een QR-herdenkingspagina.
QR-codes kennen we al langer, maar op een graf? Het klinkt nieuw, maar gaat toch al een tijdje mee. Al in 2012 maakten ondernemende techneuten hele websites voor de levenden om naar te linken, van één kleine QR-code op een begraafplaats.
Op deze manier kunnen we onze mobiele telefoons tevoorschijn halen alsof we in een museum zijn, het gezicht achter de grafsteen ontdekken en misschien leren we over hun passies, hun liefdes, hun prestaties en zelfs hun teleurstellingen.
Er zit een diepe menselijkheid in het idee; want je bent pas dood, wanneer je vergeten bent.
Steven Dupont
Over QR-codes:
#WhatsNext is een blog over innovatie, kunst en design, gebracht in mensentaal. Op de hoogte blijven? Volg ons op:
En pssst… sharing is caring 🙂
#WhatsNext: Innovatie, Kunst en Design 