HET BEELDSCHERM VAN DE TOEKOMST ZOU EEN CONTACTLENS KUNNEN ZIJN
Zie je iemands ogen rollen, in de ooghoeken kijken, … geen paniek, het is (wellicht) geen freak, er kwam gewoon een mailtje binnen. Ik heb het over slimme contactlenzen, die een computer vormen, over je netvlies.
Op deze blog hadden we het eerder al over wearables, waaronder Apple Glass, een slimme bril van Apple. Maar waarom een bril opzetten wanneer het ook via contactlenzen kan? Niet iedereen draagt een bril, en zeker niet iedereen is van plan eentje te dragen als daar geen medische reden toe is.
Het in Californië gevestigde Mojo Vision stelde hun plannen voor om de “eerste echte slimme contactlens ter wereld” te lanceren.
Voor alle duidelijkheid, de slimme lens zal nog niet gauw in de rekken liggen. Het zit nog steeds in de onderzoeks- en ontwikkelingsfase en het zou nog enkele jaren duren voor ze een lanceerbaar product hebben.
Hoewel Mojo Vision er nog niet is met een reëel product, mag je ze niet onderschatten. Het bedrijf heeft veteranen vanuit Apple, Google, Amazon en Microsoft in de rangen, en mede daarom volg ik hen op.
Hun doel is om onze afhankelijkheid van schermen te verminderen. Niet de info die die schermen ons bieden, maar de werkelijke “beeldschermen” zijn er teveel aan.
De toekomst bestaat uit minder schermen
In plaats van je smartphone ter hand te nemen, om te checken wat die trilling jou wil vertellen, zou je net zo goed in de hoek van je ogen kunnen kijken naar een interface op een slimme lens… klaar.
Geen slimme bril, geen headset, geen zichtbare attributen. Mike Wiemer, medeoprichter en hoofd technologie van Mojo Vision zegt daarover in een interview met Wired: “We willen een technologie creëren waarmee je op jezelf kunt lijken, die je uiterlijk niet verandert, die je niet raar laat doen als je op straat loopt”, “Het is zeer discreet en eerlijk gezegd, meestal laat het je niets zien.”
Mojo Vision heeft het over “onzichtbare computers”.
Het Mojo Vision prototype van de contactlenzen kent een ingesloten display. Het scherm is ongeveer zo groot als een stip van een inktstift. Ze zeggen dat het de “kleinste, dichtste display ooit gemaakt” is, maar ze hebben nog geen versie met alle sensoren erin.
Kijk je door het prototype, zie je tekst zweven, over de echte wereld. Eigenlijk te vergelijken met Augmented Reality, zoals we die kennen van Google Glass of de verwachte Apple Glass. Maar het beeld in de lens is niet geprojecteerd, zoals bij sommige slimme brillen; het display is geïntegreerd in de contactlens.
Als je recht vooruit kijkt terwijl je de lens draagt, zie je niets dat je visueel stoort. Maar als je naar een hoekje in elke richting kijkt, zie je iconen opduiken, variërend van een kalender, het weer, meldingen, muziekweergave en nog veel meer.
Wil je meer details achter een bepaalde pictogram zien, dan staar je naar de pijl naast het pictogram. Dus staar je naar de agenda-pictogram, dan opent die en krijg je details te zien. Testers zeggen dat het eenvoudig te gebruiken bleek.
De mogelijkheden van een slimme contactlens
Eén van de demo apps is ‘Speech’. Met je ogen open je een vooraf geschreven speech, je kan er doorheen scrollen en voorlezen. Geen teleprompter of old school spiekbriefjes meer nodig. Ga je een examen afleggen, zal de examinator eens diep in je ogen willen kijken.
Voor de mensen om je heen kan het opvallen wanneer je de contactlens gebruikt. Want om de interface van de lens te openen, moet je in de hoek van je oog kijken – iets wat opvalt als iemand je recht in de ogen kijkt. Daarentegen, je smartphone blijft op zak en ook lonken naar je smartwatch hoeft niet meer.
De contactlens zal recht op het hoornvlies zitten; niet anders dus dan bij het dragen van normale contactlenzen. De lumen die het netlies zullen bereiken, zouden bovendien ver binnen de veiligheidsnormen blijven.
Slechtzienden… en al de rest
Mojo Vision wil de slimme lens ter beschikking stellen aan consumenten en bedrijven, maar richt zich eerst op mensen die slechtziend zijn.
Bij een test werd de gebruiker in een donkere hotelkamer gezet, vol met stoptekens en andere zaken. De prototype Mojo Lens werd op een stok gezet en dicht bij het oog gehouden. De kamer was pikkedonker, en toch kon de tester de mensen in de kamer zien, de randen van het bed opmaken en kon die zelfs het stopbord met gemak aflezen.
Het was te vergelijken met nachtzicht. De beeldsensor liet de echte wereld zien, maar de lens verhoogde het contrast, belichtte de randen, vergrootte objecten en deed nog een paar andere trucjes om te helpen met het zien in donker.
Niet uitgesloten dus dat de lens visueel gehandicapte gebruikers zal helpen om een stuk makkelijker door hun omgeving te navigeren.
Maar net zo goed kan het militair ingezet worden, bij hulpdiensten, sporters, navigatie, … Op de foto hieronder zie je bijvoorbeeld hoe tijdens het sporten allerlei nuttige info op het netvlies verschijnt.
Dit alles klinkt indrukwekkend en “we kijken er naar uit”. Ondertussen lijkt het toch nog ettelijke jaren wachten. Sneller om de hoek, zullen we de Apple Watch zien verschijnen. In elk geval, wearables zullen ooit de normaalste zaak ter wereld zijn.
Steven Dupont
#WhatsNext is een blog over innovatie, kunst en design, gebracht in mensentaal. Op de hoogte blijven? Volg ons op:
En pssst… sharing is caring 🙂
#WhatsNext: Innovatie, Kunst en Design 